قواعد و مقررات حاکم بر آزادی بیان در محیط کار در قانون اساسی آمریکا

قواعد و مقررات حاکم بر آزادی بیان در محیط کار در قانون اساسی آمریکا

چندی قبل یکی از هم میهنان دانشمندم که تخصص بی نظیری در علوم سیاسی دارد با من تماس گرفت و از حق آزادی بیان کارمندان و کارگران در محیط کار در ایالات متحده سوال کرد. سوال اصلی ایشان در واقع این بود که آیا قانون اساسی آمریکا آزادی بیان (  free speech یا freedom of expression ) را در محیط کار نیز برای ساکنان این سرزمین (و نه صرفا شهروندان) تضمین کرده است یا خیر.

در ادامه بحثی که با این استاد بزرگوار داشتم و با مثال هایی که ایشان از برخی شکایت های مطرح شده در دادگاه های آمریکا بیان کرد، متوجه شدم که ظاهرا تلقی بسیار غلطی بین بسیاری از ساکنان این سرزمین در رابطه با آزادی بیان وجود دارد. به هر حال خلاصه قواعد و مقررات حاکم بر آزادی بیان در محیط کار را جهت اطلاع هم میهنان ساکن آمریکا به این شرح ارائه می کنم:

1- قواعد و مقررات حاکم بر آزادی بیان کارمندان دولت و کارمندان بخش خصوصی اندکی متفاوت است. علت این تفاوت هم این است که تنها دولت موظف به احترام به حق آزادی بیان افراد و محدود نکردن آن است. سایر اشخاص و افراد الزامی برای عدم ممانعت از ابراز نظر دیگران ندارند. حتی دولت هم به صورت مطلق موظف به عدم ممانعت از آزادی بیان نیست. در حقوق اساسی آمریکا قواعد پیچیده ای وجود دارد که حق آزادی بیان را از آنچه عموم مردم می پندارند بسیار محدودتر می نماید. برای مثال، حق آزادی بیان در هر مکان دولتی وجود ندارد و بسته به کارکردی که برای آن مکان تعریف شده است، حق آزادی بیان ممکن است رعایت، محدود یا به طور کلی سلب شود. مثلا در داخل محدوده دیوان عالی آمریکا حق آزادی بیان برای دیدگاه های سیاسی وجود ندارد. به همین دلیل شما می توانید تا مرز اولین پله ساختمان دیوان عالی پلاکاردهای سیاسی حمل کنید یا عقایدتان را بلند فریاد بزنید اما اگر پایتان را اولین پله این ساختمان بگذارید، بازداشت می شوید.

به هر روی لازم است بدانید که اگر کارمند دولت نیستید، اصولا هیچ حقی برای ابراز نظر آزادانه در محیط کار ندارید. تنها استثناء وارد بر این قاعده کلی مقررات فصل هفتم قانون موسوم به National Labor Relations Act (NLRA) است که در ادامه به آن می پردازیم.

2- همانطور که گفته شد، افرادی که برای دولت کار نمی کنند حق ابراز نظر بسیار محدودی در محیط کار دارند. این افراد مطلقا حقی برای ابراز نظرات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی خود در محیط کار ندارند. تنها آزادی بیان محترم برای این افراد در مواردی است که این افراد برای بهبود شرایط کارشان در رابطه با میزان دستمزد و ساعت کار و تشکیل سندیکاهای کارگری رایزنی می کنند. بنابراین اگر برای یک رسانه غیردولتی کار می کنید، حق ندارید در محل کارتان بدون اینکه از شما خواسته شود نظراتتان در رابطه با امور سیاسی را با دیگران درمیان بگذارید. کارفرمای شما می تواند بدون هیچ محدودیتی از شما بخواهد که از هرگونه ابراز نظری در این گونه امور خودداری نمایید و هیچ قانونی در این کشور به شما حق مخالفت با این دستور را نمی دهد.

3- کارمندان دولت از حفاظت بیشتری برای ابراز نظر خود برخوردارند اما همچنان از حقی به عنوان آزادی بیان مطلق در محیط کار برخوردار نیستند. کارمندان دولت تنها زمانی می توانند ادعا کنند که دولت موظف به رعایت حق آزادی بیان آن ها است که به عنوان یک شهروند عادی و نه در مقام یک کارمند یا به عنوان انجام بخشی از وظایف محوله به ابراز عقیده پرداخته باشند. برای نمونه، اگر شما کارمند یک رسانه وابسته به دولت هستید و مدیر شما به شما دستور می دهد که خط مشی و روالی را در انجام کارهایتان در پیش بگیرید که با عقاید و نظرات شخصی شما در تضاد است، شما حق ندارید به بهانه آزادی بیان نظرات شخصی خود را بر نظرات ابلاغی مدیرانتان ترجیح دهید. با این حال، شما می توانید به عنوان یک شهروند عادی نظرات شخصی خود را خارج از چهارچوب کاری با دیگران در میان بگذارید. مثلا می توانید در صفحه شخصی خود در فیس بوک نظراتی را بیان کنید که با خط مشی ابلاغی از طرف مدیران کاریتان متفاوت است. حتی در این حالت هم حقوق اساسی آمریکا مصونیت کامل شما از هرگونه اقدام تنبیهی یا اخراج توسط کارفرمای دولتی را تضمین نمی کند. چنین تضمینی تنها زمانی وجود دارد که شما در مقام یک شهروند عادی و بدون اخلال در امور محل کارتان مطالبی را مطرح کرده باشید قابل تعریف در چهارچوب “دغدغه های عمومی” یا  Public Concerns باشد. دیوان عالی آمریکا در پرونده های متعددی به تبیین نمونه هایی از امور مربوط به دغدغه عمومی پرداخته اما تا کنون تعریف رسمی معینی از این امور ارائه نداده است. به طور کلی می توان گفت اموری که در رابطه با آن ها دغدغه عمومی وجود دارد شامل مواردی می شود که پای سلامت عمومی، حیف و میل اموال عمومی، محیط زیست و یا آموزش عمومی در میان باشد.

به هر روی لازم است که هم میهنان ساکن آمریکا نسبت به حدود حق آزادی بیان خود در محیط کار اطلاع کافی داشته باشند تا به زعم برخورداری از حمایت قانونی درگیر مشکلات جدی در محیط کار و زندگی نشوند.